Resonator - Systeem, dat met een trillende beweging kan meetrillen. Een r. voor het geluid b.v. trilt mede met een toon, die in de nabijheid ervan wordt voortgebracht; daartoe moet de r. op die bepaalde toon zijn afgestemd. Een klankkast, die het geluid eener stemvork versterkt, een orgelpijp zijn voorbeelden van r. van het geluid. Ten einde klanken te kunnen analyseeren, construeerde v. Helmholtz r., ook wel klankbollen genaamd, die met bepaalde tonen konden meetrillen (resoneeren).
Op dezelfde wijze kan een electromagnetische r. meetrillen met een electrische trilling. In de draadlooze telegr. is r. een stroomkring, waarin de door een oscillatieketen of oscillator uitgezonden golven worden opgevangen en welke stroomkring daartoe op den oscillator wordt afgestemd. De r. bevat evenals de oscillator capaciteit en zelfinductie, achter elkaar geschakeld en bovendien een inrichting om de grootte van de spanning aan den condensator of van de stroomsterkte in den kring aan te toonen. De afstemming bestaat hierin dat de capaciteit of de zelfinductie (of beide) van den r. zoodanig wordt ingesteld, dat de slingertijd van den r. gelijk wordt aan dien der door den oscillator uitgezonden golven. Is dat het geval, dan is resonantie verkregen en versterkt iedere aankomende golf de reeds in den r. teweeggebrachte slingeringen, evenals bij een mechanischen slinger, die telkens op het juiste oogenblik en in de juiste richting wordt aangestooten. Spanning en stroomsterkte van den r. worden dan zoo groot mogelijk. De werking van den r. is door de proeven van Lodge het eerst aangetoond.
