Mozart, - 1) Johann Georg Leopold, geb. 1719 te Augsburg, overleden 1787 te Salbhurg, toonkunstenaar in dienst van den aartsbisschop. Goed violist en vruchtbaar componist, is L.M. bekend geworden als schrijver van de eerste Viool-methode, maar meer nog als de vader en muzikale opvoeder van zijn kinderen.
2) Maria Anna (thuis genaamd „das Nannerl”), geb. 1751 te Salzburg, overl. aldaar 1829, was reeds jong een voortreffelijke pianiste en deelde op haar reizen den roem met:
3) Wolfgang Amadeus, geb. te Salzburg 1756, overl. te Weenen 1791, een der grootste genieën, die de wereld ooit heeft voortgebracht. De verhalen omtrent de bewijzen van de muzikale begaafdheid, door hem als kind gegeven, grenzen aan het ongeloofelijke. Zijn piano- en vioolspel was, toen hij 6 jaren oud was, reeds zóó ontwikkeld, dat zijn vader besloot met hem en zijn zuster (2, zie boven) een kunstreis te maken.
Overal waar zij kwamen, aan vorstenhoven en in de concertzalen, wekten de begaafde kinderen groot opzien, werden zij met bijval en kostbare geschenken overladen. De vader liet zich evenwel hierdoor niet afbrengen van de taak, die hij zich gesteld had: de ontwikkeling van ’t talent van zijn zoon, naar alle zijden. Hij wist bij zijn kinderen voortdurende belangstelling voor de studie gaande te houden, zoodat Wolfgang reeds op 12-jarigen leeftijd een door hem gecomponeerde Mis kon dirigeeren, en in 1770, dus 14 jaren oud, de opera voor de „Stagione” in Milaan moest componeeren. Later in dienst gekomen van den aartsbisschop, graaf Hieronymus van Colloredo, had M. veel te lijden van de geringschatting, die deze hem betoonde. M. verbrak daarom (1781) den band, en vestigde zich te Weenen, welke stad hij niet meer verlaten heeft, zij ’t dan om enkele kleine reizen te maken. M., de componist, is op elk gebied groot, maar zeker het grootst in de dramatische compositie. De Idomeneo (1781 te München) beteekent rijpheid en meesterschap, dat in de volgende werken: Entführung, Nozze di Figaro, Don Giovanni steeds meer tot uiting kwam. M. was fabelachtig vruchtbaar; de lijst van zijn werken wekt de hoogste verwondering, vooral wanneer men bedenkt, dat hij niet ouder dan 35 jaar werd.
De beteekenis van M. voor de toonkunst kan niet licht te hoog worden aangeslagen. In zijn muziek zijn Italiaansche gratie en Duitsche ernst tot een aesthetisch, onverbreekbaar geheel vereenigd. Op zijn klaviertechniek berust het gansche moderne pianospel; zijn karakteristieke behandeling van de orkestinstrumenten, is al zijn navolgers een voorbeeld geweest. M. is de apostel van het volmaakt-schoone. Biografieën van M. schreven: Otto Jahn, Ludw. Meinardus, Wr. Hutschenruyter.
