Inhalatietherapie - is het aanwenden van gasvormige geneesmiddelen, die door inademing in het lichaam worden gebracht. Het inademen van heete dampen is reeds zeer lang in gebruik geweest. In lateren tijd heeft Wugent getracht de longtuberculose te behandelen door inademing van lucht van 200° warmte ten einde de bacteriën te dooden. Tot de i. behoort het rooken van sigaretten met geneesmiddelen als kamfer, belladonna, opium, stramonium.
Eerst in het midden van de vorige eeuw is door Sales-Giron de i. meer systematisch toegepast door in verschillende badplaatsen van Frankrijk zalen in te richten, waarin de gassen uit de bronnen met de lucht vermengd konden worden ingeademd. Dezelfde arts heeft ook een verstuivingstoestel voor vloeistoffen geconstrueerd. Tegenwoordig vinden dergelijke apparaten algemeene toepassing, omdat men daarmede de toe te dienen geneesmiddelen in de ademhalingswegen kan brengen tot in de longblaasjes toe. Deze mogelijkheid van plaatselijke toepassing heeft natuurlijk groote beteekenis. Men kan de patiënten in aanraking brengen met lucht, waarin de toe te dienen geneesmiddelen reeds in fijn verdeelden toestand aanwezig zijn. Zoo zendt men tuberculoselijders wel naar plaatsen, waar zij vochtige lucht, die met keukenzout verzadigd is, in daartoe ingerichte gebouwen kunnen inademen. Of men brengt de patiënten in gesloten ruimten, waarin in de lucht een gas (b.v. koolzuurgas) is opgelost (gasbaden).
