Hoogvlakte

betekenis & definitie

Hoogvlakte - een hooggelegen vlakke landstreek van groote uitgestrektheid. Ze liggen lang niet op eenzelfde gemiddelde hoogte: Thüringer H. 300 M.; H. v. Nieuw-Castilië 600 M.; H. v. Oud-Castilië 700 M. ; H. v. Klein-Azië 1000 M.; Colorado-Plateau 1800 M.; H. v. Mexico 2000 M.; Armenisch Hoogland 2000 M.; Groenlands IJsplateau 2000 M.; H. v. Abessinië 2000 M.; Kalahari (Zuid-Afr.) 1000 M.; Tarim Bekken 1200 M.; Oost-Afrikaansch meren-plateau 1200 M.; Het Groote Bekken in N.-Amerika 1500 M.; H. v. Ecuador 3000 M.; H. v. Bolivia 4000 M.; Pamir hoogland 4000 M.; H. v. West-Tibet 5000 M.