Wat is de betekenis van Hoogvlakte?

hoogvlakte - Zelfstandignaamwoord 1. gebied met weinig reliëf dat hoger ligt dan 500 m. boven de zeespiegel Woordherkomst samenstelling van hoog en vlakte Synoniemen hoogland

hoogvlakte - zelfstandig naamwoord uitspraak: hoog-vlak-te 1. plat vlak dat hoger gelegen is ♢ we klommen omhoog en kwamen op een hoogvlakte Zelfstandig naamwoord: hoog-vlak-te de hoogvlakte ...

(ook: plateau) Hoog gelegen gebied met weinig reliëf. De vlakte wordt begrensd door steile randen. Het onderscheid tussen hoogvlakte en laagvlakte is arbitrair. De meeste uitgestrekte vlakten zijn ontstaan doordat gedurende zeer lange perioden van erosie oude continenten werden afgevlakt. Hoogvlakten worden meestal, behalve wanneer ze in de vochtig...

vlak land dat in tegenstelling tot een laagvlakte een grote hoogte boven zeeniveau heeft.

tafelland, plato.

s., heechflakte.

...

v. (-n), (aardr.) hoog gelegen vlakte, plateau (in tegenst. met laagvlakte).

is de naam voor een uitgestrekte meer of minder hoog gelegen vlakte (bijv. hoogvlakte van Castilië, van Tibet). Vooral in klimaat en daardoor ook in de plantenwereld, onderscheidt zich de hoogvlakte veelal van de overige vormen der aardoppervlakte. De vochtigheid der lucht is er gewoonlijk zeer gering, bestraling door de zon en de uitstraling...