Hamâth - 1) in de Helleensche oudheid tijdelijk Epifania genoemd (thans Hamât), belangrijke oude stad in Syrië aan den Orontes, ruim 35° N.B. ’t Was missch. een stichting der Hittieten, wier eigenaardige opschriften te H. het eerst zijn ontdekt; daarom heetten ze aanvankelijk „Hamathietische opschriften”. H. schijnt langen tijd zijn Hittiet. karakter te hebben bewaard (vgl. GARGAMIS); in ’t Oude Test. wordt ’t nooit als een Aram. staat genoemd, hierin verschillend van H.-Zoba.
2) H.-Zoba, een Arameesch staatje aan den W.-voet v. d. Hermon, ten N. van Galilea; 2 Sam. 8, 9; 2 Kron. 8, 3. Vaak zijn beide H.’s verward. Hoogstwaarsch. is dit H. bedoeld in de stereotype aanduiding van Kanaäns N. grens: „tot waar men komt te H.” (Num. 13,21; 1 Kon. 8,65); vgl. „van Dan tot Beërseba en ook Joz. 11, 17; 13, 5.
