Golffront - 1) (natuurk.), bij een trillende beweging meetkundige plaats van punten, die in gelijke phase verkeeren. In isotrope lichamen zijn de g., wanneer de verstoring van één punt uitgaat, bollen met dit punt als middelpunt; de stralen staan loodrecht op het g. In anisotrope lichamen is zulks niet meer het geval. Zoo heeft b.v. in optisch éénassige kristallen het g. voor de gewone lichtstraal de gedaante van een bol, doch voor de buitengewone straal wordt het eene omwentelingsellipsoïde met de optische as als as van wenteling; daar bestaat dus het g. uit twee oppervlakken. Bij optisch tweeassige kristallen wordt het g. nog samengestelder.
Ook bij actieve kristallen heeft het g. een samengestelde gedaante. — 2) (telegr. en telef.). Bij de voortplanting van electr. golven langs een geleiding of in de ruimte noemt men ook wel dat deel der verstoring, dat het eerst een zeker punt bereikt, het g. Een g. kan meer of minder steil zijn naarmate de stroomsterkte of spanning plotseling of meer geleidelijk toeneemt. Bij het seinen langs een draad of kabel hangt het van de demping der geleiding af of een g., dat bij het afzenden steil is, aan het einde van de geleiding al of niet steil aankomt. De snelheid waarmede een g. zich langs eene geleiding verplaatst is mede afhankelijk van de electrische eigenschappen van die geleiding en gedraagt bij verwaarloozing van den weerstand 1/√KL, waarin K = capaciteit en L = zelfinductie van de geleiding per kilometer. De snelheid van een g. bij draadl. telegr. bedraagt ongeveer 300.000 K.M. per sec. in lucht.
