Exogeen

betekenis & definitie

Exogeen - of uitwendig heeten in de geologie de krachten, die haar oorsprong vinden buiten de aarde. Zonnelicht en -warmte en zwaartekracht zijn de beide groote primaire factoren; de eerste maakt leven op aarde mogelijk, geeft aanleiding tot beweging in de atmosfeer en tot neerslag, is de oorzaak der erosie; de tweede verwekt o.a. de eb- en vloedbeweging. E heeten ook de contactwerkingen, welke een stollingsgesteente op het nevengesteente uitoefent en de vreemde insluitsels, welke in stollingsgesteenten niet zelden worden aangetroffen. — Men zegt, dat plantendeelen exogeen ontstaan (tegenstelling met endogeen) wanneer ook de oppervlakkig gelegen deelen aan hun vorming meewerken; b. v. bladeren en stengels ontstaan exogeen.