Eumolpus

betekenis & definitie

Eumolpus - (Gr.), letterl. „welluidend zanger”, zoon van Poseidon (Neptunus) en Chiŏne, Thracisch bard, die naar Eleusis zou zijn gekomen en de Eleusiniërs tegen Athene hebben geholpen, waarbij hij sneuvelde. Hij gold in de sage als de stichter der mysteriën van Demeter (Geres) en de Kora (Proserpina) en het aanzienlijk geslacht der Eumolpiden te Athene, dat te Eleusis het ambt der hiërophantie bekleedde, leidde zijn afkomst van E. af. Dit ambt bestond in het bewaren der heilige voorwerpen der mysteriën, het toezicht op de epheben, die ze naar Eleusis moesten brengen, en de rechtspraak in zake goddeloosheid.