Sage - Waar de mythe, de oudste van alle epische dichtsoorten, geheel tot den vóórhistorischen tijd behoort, haar stof uitsluitend aan de godenwereld ontleent en dus een voortbrengsel der fantasie is, daar steunt de sage op overlevering, haar helden zijn menschen: zij heeft een historischen achtergrond. De hoofdpersoon der sage is niet zelden een figuur aan de mythologie ontleend (Siegfried uit de Nibelungen = Balder uit de Noorsche mythologie); vaak ook neemt de godheid zelf aan de handeling deel. Toch blijft de grondslag der sage de werkelijkheid. Zij knoopt zich vast aan een plaats, aan eenig voorval, aan een persoon, wiens naam ook de geschiedenis opneemt.
Zoo gaan mythe en sage aan de geschiedenis vooraf, maar de sage biedt aan de historische critiek nog een veld van onderzoek aan, dat soms tot verrassende uitkomsten kan leiden. Oorspronkelijke sagen komen in onze letterkunde niet voor. De Rolandssage, Karel en Elegast, de sage der Nibelungen zijn uit andere talen in het Middelnederlandsch overgezet.
