Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 13-12-2018

Doctrinariërs

betekenis & definitie

Doctrinariërs - (Padri della dottrina christiana, Pères doctrinaires), congregatie van saeculiere priesters voor het geven van godsdienstonderricht. Marco de Sadis Cusani (gest. 1695) van Milaan stichtte in 1560 te Rome een vereeniging van priesters en leeken voor het geven van godsdienstonderricht aan het volk, waaruit ontstond de Broederschap van de Christelijke leer. In 1580 vereenigde hij eenige leden tot gemeenschappelijk leven als Chierici Secolari della dottrina christiana (volgens de hun te Rome toegewezen kerk St. Agatha in Trastevere ook Agathisten genoemd).

De leiding, die eerst gemeenschappelijk was met de Broederschap, stond sinds den dood van den stichter onder een eigen proost. Kardinaal Bellarminus vervaardigde voor hen zijn grootere Katechismus: Dottrina Christiana. De Congregatie werd meer en meer van beteekenis in den Kerkelijken Staat, kon echter in de 18e eeuw slechts daardoor behouden blijven, dat Paus Benedictus XIV ze in 1747 vereenigde met het verwante Fransche instituut (= Prêtres séculiers de la doctrine chrétienne), hetwelk de eerbiedwaardige César de Bus (gest. 1607) met 4 andere priesters in 1692 te Avignon gesticht en Paus Clemens VIII in 1597 bevestigd had. In de Fransche Revolutie werden de 28 huizen van de Fransche D. verwoest, slechts Cavaillon (bisdom Avignon) bleef voortbestaan. In Italië hebben de D. circa 500 — 600 leden in 6 huizen, waarvan 2 te Rome (de algemeene overste bij St.

Maria in Monticelli), geven echter in den laatsten tijd slechts privaat godsdienstonderricht. Hun regel werd in 1854 herzien (gedrukt te Rome in 1867). Het streven van de Fransche D., eigenlijke kloostergeloften te kunnen afleggen, leidde in 1616 tot een gedeeltelijke vereeniging met de Somaskers, die echter in 1647 weer opgegeven werd. Van 1659—1850 waren hun eenvoudige kloostergeloften toegestaan, sindsdien weer verboden.

< >