Constructie - 1) (wisk.), werkwijze tot het vervaardigen van een meetkundige figuur, hetzij daadwerkelijk, hetzij in de verbeelding. De c. geschiedt in den regel met behulp van lineaal en passer. Een figuur heet construeerbaar, wanneer men ze tot stand kan brengen door zich een eindig aantal malen van passer en lineaal te bedienen. C. met de lineaal alleen correspondeert met algebraïsche bewerkingen van den 1en graad, c. met den passer met de oplossing van vierkantsvergelijkingen.
Men kan het gebruik van den passer ook bepalen tot het gebruik van een vasten cirkel (Steiner). Ook kan men den passer vervangen door een lineaal met evenwijdige kanten. De constructies van Mascheroni worden alleen met den passer uitgevoerd.
2) (techn.), samenstelling, bouw. De c.-leer is een belangrijk onderdeel der techniek. Ze omvat de toepassing en bewerking der verschillende bouwstoffen, die elk naar haar aard en afmetingen in een bouwwerk moeten worden gebruikt en waarbij van de op den voorgrond tredende eigenschappen der materialen partij moet worden getrokken. Houtconstructies, metaalconstructies en steenconstructies zijn de drie voornaamste groepen voor de techniek. In het algemeen aangeduid met de benaming bouwconstructies. Behalve de gevallen, waarbij afmetingen en spanningen ingewikkelde berekeningen eischen, is de c.-leer een vak van de praktijk. Het detailleeren is daarvan weer de hoofdzaak. Een grondige kennis der bouwstoffen en een practische blik op de werking der samenstellende onderdeelen wordt er voor vereischt.
