Composietbouw, overgang tusschen den houten en ijzeren scheepsbouw. Het doel hiervan was, om zekere voordeelen van den ijzeren bouw, nl. fijnere vormen, grootere vastheid van het verband, waardoor de mogelijkheid, het schip in waterdichte compartimenten te verdeelen niet uitgesloten was, grooter laadvermogen bij hetzelfde totaal-gewicht, enz. te vereenigen met enkele voordeelen van den houten bouw, waaronder genoemd kunnen worden, dat het schip gekoperd kon worden (tegen aangroeien) zonder gevaar van galvanische werking en de huid plaatselijk grootere sterkte kan hebben. Evenwel heeft het gemis aan voldoend langsverband gemaakt, dat deze bouwwijze slechts voor kleinere schepen een toepassing heeft gevonden (uiterlijk 2000 ton), terwijl ook de mogelijkheid ijzeren en stalen schepen te koperen, zonder dat er contact bestaat tusschen het ijzer en het koper, het nut van den composietbouw grootendeels heeft doen vervallen. Met het oog op de nadeelen wordt deze bouw alleen dan gebruikt, als de door het schip te verrichten diensten het opnemen in een dok slechts zelden mogelijk maken.
De samenstelling is als volgt: het schip is gedeeltelijk van staal met houten kiel, stevens, slemphouten en buitenhuid en wordt gekoperd. Bij het gewijzigd systeem composiet, zooals voorkomt bij de opnemingsvaartuigen, bij de Nederl. Marine in gebruik in Indië, zijn kiel en stevens van hout, maar de romp met de huid geheel van staal, bekleed met een enkele houten dubbeling, die gekoperd wordt.
