Calais - 1) (Vlaamsch: Kales), havenstad en vesting in het Fransche dept. Pas-de-Calais; ruim 72.000 inw. ; gelegen aan de Noordkust van Frankrijk, daar waar het kanaal (het Nauw van Calais) het smalst is, slechts 33 K.M. ; aan de uitmonding van het Kanaal van St.-Omer en van de Rivière-Neuve in zee, en door de spoorwegen C.—Boulogne—Parijs, C.—Amiens en C.—Duinkerken met het binnenland verbonden. — C. is een zeer gewichtige veerhaven op Engeland, vooral voor het personenvervoer, terwijl het een zeer belangrijke uitvoerhaven is van ’t NoordFransche industriegebied; het scheepvaartverkeer bedroeg in 1912 1889 schepen en 933.289 ton. Verder heeft de stad industrie (steenbakkerij, textiel-ind., handschoenen) en visscherij, en is zeebadplaats.
C. heeft een mooie Gotische kerk (Notre-Dame). C. heette in de Middeleeuwen ScolaS, behoorde tot de graafschappen Boulogne en Guines en werd in 1347 door Eduard III van Engeland veroverd en pas in 1559, bij den vrede van Câteau-Cambrésis, aan Frankrijk teruggegeven. Van 1595—’98 (vrede van Vervins) was C. in handen van de Spanjaarden.
2) stad in den staat Maine, in ’t N.O. der Vereenigde Staten, aan de Saint-t roix-rivier, die hier de grenzen van de Vereenigde Staten met NieuwBrunswijk vormt; 8500 inw.; houthandel, scheepsbouw.
