Brevet - (Fr.), verkleinwoord van „bref”, korte officieëele brief: vgl. „breve”, kort pauselijk schrijven. In het oud-Fr. duidde het woord, dat ook in den vorm „brievet” voorkomt, een niet gezegeld stuk aan, waarin door den koning een jaargeld, een titer, een privilegie, enz. toegekend wordt. In het Engelsche leger sinds 1692 en,t in het NoordAmerik. sinds den vrijheidsoorlog is b. een geschrift, waarbij iemand bij wijze van bekroning en onderscheiding een bepaalde officiersrang wordt verleend, zonder dat hij echter in de aan dien rang verbonden functie geplaatst wordt; de op deze wijze verkregen rang heeft geen invloed op de bevordering, daar deze volgens anciënniteit plaatsvindt. — In het Fr. leger is een b. het diploma, dat aan de officieren wordt uitgereikt, die voldaan hebben aan het eindexamen van de Hoogere Krijgssch. (Ecole Supérieure de Guerre).
De voordeelen van dit „brevet d’étatmajor” zijn, dat de officieren, die dit b. verworven hebben, onmiddell. 6 maanden hooger in de ranglijst komen te staan, bij den generalen staf geplaatst kunnen worden en sneller promotie maken dan de overige officieren. — Uitgifte van eene authentieke akte in b. of in minuut wil zeggen, dat de ambtenaar niet van de akte slechts een afschrift afgeeft en deze zelf, de minuut of het origineel, bewaart, maar dat de minuut of het origineel zelf wordt afgegeven. De Zegelwet spreekt hiervan in art. 13.
