Bedekking

betekenis & definitie

Bedekking, - occultatio, in de sterrenkunde: het geheel of gedeeltelijk onzichtbaar zijn van een hemellicht (vaste ster of planeet), doordat zich tusschen den waarnemer en dat hemellicht een ander hemellicht (de maan of een planeet) bevindt. Ook een zonsverduistering is een b., n.l. van de zon door de maan. In de stelsels van Jupiter en Saturnus vinden b. plaats van de wachters door de planeet, en van de wachters onderling. Projecteert zich een wachter, uit de aarde gezien, op de planetenschijf, of projecteert zich een der beide binnenplaneten op de zonneschijf, dan zou dat eigenlijk ook een b. moeten heeten, ofschoon men dan meestal van een overgang spreekt. Algol eindelijk levert een voorbeeld van de b. van een ster door een ster. B. van vaste sterren door een planeet of van een planeet door de maan worden zelden waargenomen; sterbed. door de maan komen daarentegen zeer dikwijls voor: van de sterren, die met het bloote oog zichtbaar zijn, worden er per jaar een 100-tal voor één waarnemingsplaats door de maan bedekt. Deze sterbed. zijn van belang voor de lengtebepaling en voor de verbetering onzer kennis omtrent de plaats en de afmeting der maan.