Anemone - Anemoon, plantengeslacht der Ranunculaceeën, meest overblijvende kruiden met sterk-ingesneden bladeren, met een 6—10 bladige gekleurde kelk, geen bloem(honing-) bladeren. De 90 soorten komen meerendeels in de N. gemat. streken voor, enkele in Z. Amerika en Z. Afrika. Bekende soorten zijn A. nemorosa, de Boschanemoon, in Nederl. zeer algemeen, bloeit vroeg in het voorjaar met witte of lichtrose bloemen. A. Pulsatilla (= A. pratensis of Pulsatilla pratensis), het Wildemanskruid, (plaat Giftige planten I fig. 6) is een zeer vergiftige plant uit Midden-Europa met paarse bloemen; komt als Herba Pulsatillae vulgaris gedroogd in de apotheek voor. — A. Hepatica(= Hepatica triloba), het Leverbloempje met blauwe bloemen, bekend voorjaarsplantje. — A. ranunculoides, de gelff anemoon, een in Nederland zeer zeldzame, vergiftige boschplant. — Verschillende soorten worden gekweekt o. a. A. japonica, de Jap.
A., met groote purperroode bloemen en tal van variëteiten met witte, roze, enkele, zoowel als min of meer gevulde bloemen; kan een halven M. hoog worden. — A. appennina, de Blauwe A., vooral voor rotspartijen gebruikt. — In de bloembollenstreek worden op groote schaal gekweekt de tuinvormen van A. Coronaria (plaat Sierplanten II), een knolachtige soort met zeer fijnverdeeld blad en schitterend gekleurde bloemen, en waarvan de knolletjes na zorgvuldige droging lang bewaard en gemakkelijk verzonden kunnen worden. Onder de tuinvormen komen in alle schakeeringen van lila, rood en wit zoowel enkelals dubbelbloemige voor, terwijl van een nieuwer ras, A. chrysanthemiflora, de naam eenigszins het karakter der bloemen aanduidt. Ook de tuinrassen van A. fulgens met scharlakenroode bloemen en A. hortensis worden in de bollenstreek gekweekt. De giftige eigenschappen van vele A. soorten berusten op het gehalte aan anemonine.
