Giftige planten - (beter vergiftige planten) zijn planten, die stoffen bevatten, welke reeds in betrekkelijk geringe hoeveelheden schadelijk werken op het menschelijk en dierlijk organisme. Het is moeilijk een grens te trekken tusschen geneeskrachtige planten, giftige planten en planten, die als genotmiddel gebruikt worden. Deze laatste zijn, evenals vele geneeskrachtige planten, vaak in het bezit van min of meer vergiftige bestanddeelen, b.v. koffie, thee, cacao. Het is niet mogelijk een overzicht te geven over alle vergiftige planten, die bekend zijn.
Hun aantal is buitengewoon groot en zij komen in zeer uit eenloopende plantenfamilies voor. De vergiftige werking is meest op bepaalde stoffen terug te brengen, en daar deze vaak typisch zijn, voor sommige plantenfamilies, is het mogelijk enkele families te noemen, onder welke vergiftige planten talrijk zijn. Van deze worden hier alleen de soorten vermeld, die in Nederland voorkomen en op de beide bij dit artikel gevoegde platen zijn afgebeeld. Alkaloiden bevatten Liliaceeën b.v. Colchicum autumnale (de herfsttijloos); Ranunculaceeën b.v. Aconitum Napellus; Umbelliferen b.v. Cicuta virosa, Aethusa Cynapium, Conium maculatum; Solanaceeën b.v. Atropa Belladonna, Hyoscyamus niger, Solanum nigrum, Datura Stramonium. Glucosiden bevatten Araceeën als Arum maculatum, Liliaceeën als Paris quadrifolia, Ranunculaceeën als Helleborus viridis en Helleborus niger, Thymelaeaceeën als Daphne Mezereum, Solanaceeën als Solanum nigrum, Scrophulariaceeën als Digitalis purpurea.
Bitterstoffen bevatten Composieten, als Lactuca virosa. Gomharsen bevatten Euphorbiaceeën als Euphorbia Cyparissias. Behalve bovengenoemde vindt men nog een groot aantal andere min of meer vergiftige planten in Nederland. In het bijzonder zijn een groot aantal paddestoelen als zoodanig berucht, doch het schijnt dat tot werkelijk ernstige vergiftigingen slechts een zeer gering aantal soorten aanleiding geven. (Zie ZWAMMEN).
