A priori - (van te voren), staat tegenover a posteriori (achterna) en duidt een kennen aan, dat men, zonder op een bevestigende ervaring te wachten, uit het bloote begrip kan verkrijgen, al moge dat begrip zelf ook op ervaring berusten. In dezen zin staat „a priori” vast, dat een huis,welks fundamenten ondergraven worden, instorten moet. In kenkritischen zin wordt het a priori scherp gesteld tegenover het empirische (a posteriori) en gebruikt van die kennis, die van alle ervaring onafhankelijk is, op geen ervaring steunt, maar omgekeerd alle ervaring eerst mogelijk maakt.
Zoo kan b.v. de causaliteitswet (alle verandering geschiedt door een oorzaak) niet uit de ervaring afgeleid worden, omdat alle ervaring (ook de zoogenaamd psychische) de geldigheid der caus.-wet al veronderstelt. — Het a priori moet niet verward worden met „aangeboren”. Het gaat niet tijdelijk, maar logisch aan alle ervaringsweten vooraf.
