in de Griekse mythologie volgens de Oudgriekse dichter Hesiodos de jongste der →titanen, die met hun hulp en op aandrang van zijn moeder Gaia zijn vader Ouranos van de wereldheerschappij beroofde. Hij huwde zijn zuster Rhea; hunkinderen zijn Hestia, Demeter, Hera, Hades, Poseidoon en Zeus.
Gaia had voorspeld dat Kronos op zijn beurt door een van zijn kinderen van de troon zou worden gestoten; daarom verslond hij ze direct na hun geboorte, behalve Zeus, die gered werd door Rhea, die Kronos een in windsels gewikkelde steen gaf. Zeus zette Kronos af en dwong hem de verslonden kinderen uit te braken. Kronos, samen met de meeste overige titanen ten val gebracht, werd met hen in de Tartaros opgesloten. Volgens een andere opvatting was Kronos een landbouwgod, of een milde vorst, die heerste in het Gouden Tijdperk en later op het Eiland der Gelukzaligen. Hij werd geïdentificeerd met de Italische →Saturnus, en in hellenistische tijd met goden van oriëntaalse oorsprong. In de orfiek en het stoïcisme werd Kxonos ten onrechte opgevat als →Chronos, personificatie van de tijd.
Kronos was waarschijnlijk een voorhelleense god; doe mythe over hem is dan de weerslag van zijn verdringing door de Olympische goden van de binnentrekkende Indo-Europeanen. In het historische Griekenland was zijn cultus van weinig betekenis. 'Kronstadt, →Brasov.
