Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 27-06-2020

Hera

betekenis & definitie

in de Griekse mythologie dochter van Kronos en Rhea, zuster en gemalin van Zeus, moeder van

o.a. Ares, Hefaistos, Hebe, Eileithyia. Hera was oorspronkelijk landsgodin van Argos (Mykene), dat ook hoofdzetel van haar verering was. Ook elders in de Peloponnesos werd zij vereerd, o.a. te Olympia, en op Samos, en later in Groot-Griekenland (Paestum). Zij kreeg betekenis door haar huwelijk met Zeus. Als gevolg van Zeus verbinding met andere lokale godinnen (b.v. Demeter, Io, Semele) ontstonden de verhalen van Heras jaloezie en haar vervolging van de kinderen uit die verbintenissen. Hera is beschermster van het huwelijk en van de vrouwen (zij staat hun bij de bevalling bij). De koe en de pauw zijn haar gewijd. Zij koos in de →Trojaanse Oorlog de zijde der Grieken en vervolgde na de val van Troje Aeneas tot in Italië. Zij werd later in Rome gelijkgesteld met →Iuno. Haar heiligdommen werden →heraion genoemd.

ICONOGRAFIE. In de Griekse beeldende kunst werd Hera in de vroegste tijd, evenals andere vrouwelijke idolen, weergegeven met de nadruk op de geslachtsorganen; soms was zij gesluierd (als bruid van Zeus). Een zeer vroege weergave van Hera is naar alle waarschijnlijkheid de Kore van Auxerre (ca.640 v.C.). Beroemd is de Hera van Samos (ca.550 v.C.; Louvre, Parijs) in strenge doch sierlijke Ionische stijl. Uit ca.590 v.C. dateert de Herakop uit het heraion te Olympia. In mythologische scènes werd Hera o.m. voorgesteld in het hiër os gamos (heilig huwelijk met Zeus) of in het oordeel van Paris.

Beeldhouwers zoals Alkamenes, Polykleitos en Praxiteles, hebben Herabeelden gemaakt; deze zijn echter niet bewaard gebleven. LiTT. W.Pötscher, HeraundHeros(1965);H.Walter, Griech. Götter (1971).