het verbranden van afval. Vuilverbranding wordt toegepast voor stadsafval, industrieel afval en chemisch afval.
Verbranding van huisvuil in open haard of → allesbrander geeft aanleiding tot luchtverontreiniging; dit geldt ook voor de verbranding van tuinafval of autobanden in de open lucht. Daarom moet de verbranding onder gecontroleerde omstandigheden in speciaal daarvoor geconstrueerde ovens gebeuren. Stadsafval, een brandstof die relatief arm is aan verbrandingswaarde (60009000 kJ/kg), wordt gewoonlijk verbrand in roosterovens. Industrieel afval, dat een veel hogere verbrandingswaarde bezit, wordt vaak verwerkt in roterende trommelovens of wervelbedovens. Chemisch afval wordt gewoonlijk verbrand in speciale ovens of aan boord van verbrandingsschepen op zee, in verband met de bij de verbranding vrijkomende giftige gassen.Bij de verbranding van huisvuil ontstaat een aantal luchtverontreinigende stoffen, o.a. koolmonoxide, kooldioxide, zwaveldioxide, waterstofchloride, waterstoffluoride, stikstofoxiden en vliegas, waarin sporen van zware metalen en soms ook dioxine voorkomen. Verder blijft er een asrest over die veelal ook zware metalen bevat en die gestort moet worden. Het is mogelijk de verbrandingsgassen te reinigen met behulp van elektrostatische Stoffilters, gaswassers e.d., waardoor vuilverbranding een schoon proces wordt. Deze maatregelen maken het proces echter wel duur.
De bij de verbranding opgewekte warmte moet zoveel mogelijk nuttig gebruikt worden, omdat zij anders d.m.v. koelwater op het oppervlaktewater geloosd moet worden en dan aanleiding kan geven tot thermische verontreiniging. Aansluiting van het koelwatersysteem op een stadsverwarmingsnet, zoals in Scandinavische landen vrij gebruikelijk is, is alleen in de winter een goede oplossing, omdat men in de zomermaanden toch nog met een warmteoverschot blijft zitten. Een betere oplossing is de warmte te benutten voor de opwekking van elektriciteit. Deze oplossing is echter kostbaar vanwege de agressiviteit van de verbrandingsgassen, waardoor speciale voorzieningen moeten worden getroffen. Ook moet bedacht worden dat de hoeveelheid teruggewonnen energie zeer veel minder is dan die van de (hoogwaardige) energie die bij de vernietiging van de afvalstoffen verloren gaat.
Vuilverbranding is vanuit het oogpunt van grondstoffen- en energiebesparing inferieur aan hergebruik en zou eigenlijk alleen maar toegepast moeten worden in gevallen waar andere verwerkingsmethoden niet rendabel of mogelijk zijn (b.v. bij sommige chemische afvalstoffen).
