(defoliant), chemische stof die planten voortijdig hun blad doet verliezen. Ontbladeringsmiddelen kunnen organische of anorganische stoffen zijn.
Stoffen met een ontbladerende werking zijn o.a. fenoxyazijnzuren, carbamaten, nitroverbindingen, arseenverbindingen, cyaniden en thiocyanaten. De meeste ontbladeringsmiddelen zijn giftig.In Vietnam hebben de Amerikanen bij de bestrijding van guerrilla-activiteiten in dicht beboste gebieden op grote schaal Agent Orange gebruikt. Dit ontbladeringsmiddel bevat, naast de herbiciden 2,4-D en 2,4,5-T, sporen van het uiterst giftige dioxine. Het 2,4,5-T werd in de bosbouw vooral gebruikt om opslag van loofbomen in een naaldhoutbestand te voorkomen. Gebruik van dit herbicide is in de jaren zeventig in o.a. Nederland, Italië en Zweden verboden.
In België daarentegen zijn 2,4-D en 2,4, 5T nog toegelaten. De threshold limit value (toegelaten limietwaarde, TLV) voor beide stoffen is 10 mg/m3.
In de pootaardappelteelt worden ter bestrijding van virusoverbrengende bladluizen herbiciden gebruikt die het loof doden. Hoewel deze middelen doodspuitmiddelen worden genoemd, kunnen zij tot de ontbladeringsmiddelen worden gerekend.
