een Ned. wet van 1875, 1. gew. in 1981, houdende regels ter voorkoming van gevaar, schade en hinder die inrichtingen naar buiten kunnen teweegbrengen. De Hinderwet is de oudste wet op het gebied van de milieuhygiëne.
Voor de belangen van degenen die in de inrichting werken, waakt niet de Hinderwet, maar o.a. de Arbeidsomstandighedenwet.De inrichtingen die vallen onder de Hinderwet, zijn categoriegewijze aangewezen in het zgn. Hinderbesluit. Niet onder de Hinderwet vallen o.a. inrichtingen die kernenergie kunnen vrijmaken of splijtstoffen verwerken (die vallen onder de Kernenergiewet), bij ondergrondse mijnde dekking komt werken behorende bovengrondse inrichtingen (die vallen onder de mijnwetgeving), inrichtingen ten aanzien waarvan de Afvalstoffenwet van toepassing is.
De Hinderwet verbiedt zonder voorafgaande vergunning inrichtingen op te richten, in werking te hebben, uit te breiden of te wijzigen of de werkwijze in de inrichting te veranderen. In de regel wordt de vergunning verleend door burgemeester en wethouders van de gemeente waarin de inrichting ligt. Als de inrichting zich in meer dan een gemeente bevindt, wordt de vergunning verleend door Gedeputeerde Staten, evenals wanneer een gemeente zelf die vergunning behoeft. Ook ten aanzien van inrichtingen, vallende onder de Wet inzake de luchtverontreiniging en/of de Wet geluidhinder, oefenen Gedeputeerde Staten het vergunning verlenende gezag ingevolge de Hinderwet uit. De Kroon is bevoegd de vergunning te verlenen als zij dat in het algemeen belang acht en in het geval de provincie voor een in meer dan een gemeente gelegen inrichting vergunning behoeft.
De houder van een vergunning kan volstaan met een kennisgeving van een wijziging of uitbreiding van de inrichting wanneer redelijkerwijs mag worden aangenomen, dat deze voor de aard en de omvang van gevaar, schade of hinder buiten de inrichting geen of uitsluitend gunstige gevolgen zal hebben.
De aan een vergunning verbonden voorschriften behoeven niet primair het middel aan te geven om het beoogde doel te bereiken.
Bij AMvB kunnen ten aanzien van bepaalde categorieën inrichting uniforme regels (b.v. normen) worden gegeven ter voorkoming of beperking van gevaar, schade of hinder; deze regels gelden dan naast de vergunning. Ook kunnen bij dezelfde AMvB bepaalde categorieën worden vrijgesteld van vergunningplicht (wel moet er een kennisgeving aan het bevoegde gezag worden gedaan). Voorts kan in die AMvB aan daarin aangewezen overheidsorganen de bevoegdheid worden toegekend om aan de betrokkene nadere eisen te stellen (zoals technische details i.v.m. plaatselijke omstandigheden). Voor haar administratieve procedures is de Hinderwet onderHoge Venen. Bovenworpen aan de uniforme regels van de loop van een beek Wet ABM.
De Hinderwet kent drie soorten sancties: de sluiting van (een gedeelte van) de inrichting, het opleggen van een dwangsom en strafrechtelijke sancties (de laatste zijn opgenomen in de Wet op de economische delicten).
