Een borgstelling is een clausule inbegrepen bij een leasecontract waarin de lessee een onderpand levert aan de lessor voor het in gebruik nemen van het betreffend goed. Indien de lessee niet aan de verplichte betalingen zoals afgesproken in het leasecontract kan voldoen, wordt de lessor eigenaar van de borg.
Voor veel soorten leningen is het gebruikelijk dat diegene die de lening afsluit een bepaald onderpand levert aan de kredietverstrekker, zodat deze een verzekering heeft indien men niet meer aan de betalingen kan voldoen. Deze regeling wordt ook wel de borgstelling genoemd, en wordt niet allen als voorwaarde gehanteerd bij leningen, maar bijvoorbeeld ook bij leasing.
Het onderpand voor een borgstelling kan per situatie verschillen. Een bekend voorbeeld is het onderpand van een huis bij een hypotheek. Een hypotheek is een lening waarbij het huis dat men ermee koopt dient als onderpand. Wanneer men niet meer kan voldoen aan de betalingen van de hypotheek, komt het huis in bezit van de kredietverstrekker. Bij sommige vormen van leasing wordt men geacht ook een onderpand te leveren. Dit is veelal een bankgarantie, oftewel een garantie dat de bank garant staat voor de lessee in geval men de lease niet meer kan betalen. Wat precies dient als onderpand voor de borgstelling, is dus afhankelijk van het soort en type lening of lease.
Niet bij alle vormen van lease wordt een borgstelling opgenomen in het leasecontract. Het is echter als lessee vaak verplicht om bij het afsluiten van een leasecontract een aanbetaling te doen aan de lessor.
