(van Gr. diabolos, lasteraar). De D. klaagt in de oude godsdiensten (Israël) de mensen bij God aan.
Afgunstig op de mensen en hen tot kwaad aanzettend, wordt hij uit de hemel gestoten en staat sedert aan het hoofd van een leger van satans (Hebr. tegenstanders). De gedachte van twee „rijken” (aionen), dat van het goede, van God, en dat van het kwade, de D., doortrekt ook het Nieuwe Testament. In het Christelijk volksgeloof heeft de D. altijd een belangrijke plaats behouden.
