Ritoïden zijn ritueelachtige gewoonten die nauwelijks als echte rituelen worden herkend. Net zoals humanoïden mensachtig zijn en planetoïden op echte planeten lijken, zijn ritoïden gewoontes en routines die op rituelen lijken.
De zo noodzakelijke ochtendsigaret en de onmisbare borrel voor het avondeten zijn voorbeelden van ritueelachtige gewoonten. Verstoring van deze orde en regelmaat toont aan dat het niet alleen om nicotine en alcohol gaat, maar ook om zingeving en structuur in het leven. Ons leven bestaat uit vele stilzwijgende rituelen. De wijze waarop we eten, naar ons werk gaan, ons opmaken, zijn routines die de tijd vertragen en ons bestaan inhoud geven. Deze 'tacit rituals' hebben een verborgen betekenis.
Pubers ondergaan ritueelachtige overgangen naar adolescentie die nauwelijks nog als zodanig worden ervaren. Vroeger markeerden gebeurtenissen zoals het breken van de stem of de eerste menstruatie de overgang naar volwassenheid en werden ze als 'rites de passage' of overgangsrituelen gevierd. Tegenwoordig zijn deze overgangen meer kortdurende ritualiseringen van fluïde momenten zoals het krijgen van het eerste mobieltje, het eerste 'echte' feestje, zonder ouders op vakantie gaan, of alleen interrailen door Europa. Zo’n ritoïd is een momentaan of staccato symboolgebaar; een levendig en speels ritueeltje onder eigen regie. In zo'n uitgesmeerde periode van liminaliteit ontstaan ook nieuwe rituelen waarbij de adolescent zich aan halve mores onderwerpt of zich lichtvoetig overgeeft aan de groep, met eigen lichaamstaal, quasi-plechtigheden en soms bizarre ceremonieën.
Het woord ritoïden geeft betekenis aan ritueelachtige gewoonten die belangrijk zijn voor ons dagelijks leven. Speelse gedragingen in de vorm van half ritueel, half gewoonte functioneren als de motorolie van onze maatschappij. Ze zorgen ervoor dat de wereld blijft draaien.
