Bekeringsdrang of proselitisme is anderen van geloof te doen veranderen. Mensen proberen te bekeren tot je eigen geloof. Wervende religies richten zich op ongelovigen om die over te halen zich aan te sluiten.
Religies en godsdiensten verschillen in de mate waarin zij missie bedrijven. Missie in de betekenis van zendingsdrift, evangelisatie, bekeringsijver en zo meer. Het Christendom en de Islam zijn van oorsprong wervende godsdiensten met bekeringsdrang. Het Judaïsme, Boeddhisme, Hindoeïsme kennen naar verhouding minder bekeringsdrang.
Christendom en Islam leggen nadruk op positieve godsdienstvrijheid (uit liefde anderen overtuigen, missie bedrijven of het zogenoemde 'zieltjes winnen'). Vele andere religies leggen nadruk op negatieve godsdienstvrijheid dat wil zeggen principieel mensen van ander geloof met rust laten. Zo onderneemt het Joodse geloof nauwelijks pogingen anderen van hun geloof te doen veranderen.
Van belang is dat ook een seculier iemand zoals de radicale atheïst soms pogingen onderneemt anderen van hun geloof in Hogere Machten te doen veranderen. Deze drang tot beïnvloeding van seculiere zijde kan botsen met de vrijheid inclusief godsdienstvrijheid van gelovigen.
Bekeringsdrang is niet gelijk aan geloofsdrift. Geloofsdrift is het fanatiek verdedigen van eigen gelijk. Zo nodig met geweld (bijv. jihadisme).