Paul (1825-1904) In 1900 vertrok op persoonlijk bevel van koningin Wilhelmina een Nederlands oorlogsschip naar Zuid-Afrika, waar op dat moment de Boerenoorlog tussen Zuidafrikaners en Engelsen ten einde liep in het voordeel van Engeland. Doel van die maritieme expeditie was de Zuidafrikaanse leider Paul Kruger, president van de republiek Transvaal, naar Nederland te halen.
Kruger, die toen al een oud en zeer vermoeid man was, probeerde in Europa tevergeefs hulp te vinden voor zijn strijd tegen de Britten, die kort daarop een einde maakten aan het bestaan van de onafhankelijke Boerenrepublieken in Zuid-Afrika.Paul Kruger, een zeer gelovig maar ook zeer star man, maakte als kind de ‘Grote Trek’ mee, waarin tienduizenden Boeren wegtrokken uit de Kaapkolonie om zich in noordelijker streken te vestigen. Zijn opvoeding was in deze periode van trekken, vechten en jagen zeer beperkt. Via een carrière in het leger en een vooraanstaande rol in de opstand van de Boeren tegen de opdringende Engelsen, werd hij in 1883 president van de onafhankelijke Boerenrepubliek Transvaal.
Na zijn komst naar Europa vestigde hij zich in Utrecht, waar hij zijn memoires schreef. Hij overleed in Frankrijk.