(baron), geb. 1698 te Metz, zoon van een bisscboppelijk-mnnsterschen kapitein, moest als student te Keulen wegens een duel uit die stad vluchten, werd officier in spaansche dienst, viel als zoodanig in Afrika in honden der Mooren, was gedurende 18 jaren tolk bij den dei van Algiers, en vervolgens (1735) kommandant der algerijnscbe hulptroepen op Corsica, dat zïch van het juk der Genueezen wilde bevrijden. De Corsicanen benoemden hem lot hunnen koning, onder den naam van Tbeodoor 1.
Hij moest eindelijk zwichten voor de overmacht der fransche hulptroepen, en stierf als vluchteling in Engeland 11 Dec. 1755.
