Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 29-11-2021

Marcus Terentius Varro

betekenis & definitie

met den bijnaam de geleerdste der Romeinen, geb. 116 v. Chr., studeerde te Athene, vestigde zich als rechtsgeleerde te Rome, was achtereenvolgend pacht-beambte derbelasting-inning, volks-tribuun, aanvoerder van eene afdeeling der vloot van Pompejus tegen de zeeroovers, stadhouder voor Pompejus over Hispania Uit. (49), doch ruimde spoedig die plaats voor Cesar; nadat die vermoord was werd V. op de lijst der vogelvrijverklaarde« geplaatst (41), ontkwam echter aan de moordenaars, en leefde nog i 5 jaren; hij stierf anno 26 v.

Chr. In den jaatsten tijd zijns levens schreef hij verbazend veel (naar men wil meer dan 500 werken); doch slechts weinig is daarvan tot ons gekomen, nl.: De re rustica (beste editie die van Schneider, Leipzig 1794); van de 35 boeken Dc lingua latina slechts de boeken 4—9 en eenige fragmenten (in ’t licht gegeven te Tweebruggen 1788; door Spengel te Berlijn 1826, door O. Muller te Leipzig 1833, door Egger te Parijs 1846).

< >