Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 29-11-2021

Marcus Salvius Otho

betekenis & definitie

romeinsch keizer, geb. anno 32 na Chr., een der gunstelingen van Nero, was de eerste man der vermaarde Poppea; hij werd gedwongen die vrouw, die hij liefhad, af te slaan aan Nero, die hem als questor naar Lnsitanië zond. In 68 was O. een der eersten, die zich voor den tegen Nero in opstand gekomenen Galba verklaarden ; en hij had gedurende eenigen lijd hoop, dat hij door dien grijsaard geadopteerd zoude worden; doch toen hij zag, dat de voorkeur gegeven werd aan Piso, smeedde hij een komplot. liet zich door eenige pretorianen als keizer uitroepen, en verwekte eenen opstand, waarin Galba en Piso vermoord werden (Januari 69).

Doch nagenoeg ter zelfder tijd riep de in Germanië strijdende armee Vitellius als keizer uit, en kwam op Italië aanrukken. Otho, tot dusverre slechts bekend door zijne vadzigheid, zijne weelde en zijne schulden, spreidde eensklaps een talent en eene geestkracht ten toon, die niemand in hem vermoed had: zijne verstandige maatregelen verschaften hem de overhand in Ligurië, in Narbonnensis, bij Piacenza en in hel gevecht bij Cremona; doch hij beging de onvoorzichtigheid in eens alles te willen, leverde den slag van Bedriac, en verloor dien: ofschoon door deze nederlaag zijne zaak nog volstrekt niet hopeloos stond, maakte hij zelf een einde aan zijn leven (April 69).

< >