beroemd italiaansch regtsgeleerde, geb. te Milaan 1492, werd tot hoogleeraar in de regten benoemd te Avignon 1521, en keerde, na eenige jaren die betrekking bekleed te hebben, naar Milaan terug. Zijne bekwaamheid stelde hem bloot aan den nijd en de vervolgingen der andere professoren, en om zich aan hunne aanvallen te onttrekken, begaf hij zich naar Frankrijk, waar Frans I hem aanstelde op den leerstoel van Bourges, met eene bezoldiging van 600 kroonen; doch op het aanhouden van den hertog van Milaan, Francesco Sforza, keerde hij derwaarts terug en vestigde zich weder in Italië.
Hij bekleedde eerst den leerstoel te Pavia, toen te Bologna en vervolgens te Ferrara, en stierf 1550. A. was een der eerste regtsgeleerden, die er zich op toelegden, om de studie van de geschiedenis met die der wetten te verbinden, en de eene toe te lichten en te verklaren door de andere. Zijne werken zijn 1560 te Lyon gedrukt, 5dln. in fo.; te Bazel in 1571, 6 dln. in fo.; te Straatsburg in 1616, 4dln. in fo.; enz. Zij bevatten voornamelijk verhandelingen over regtsgeleerdheid; maar men vindt er ook geachte opstellen in over kritiek en wijsbegeerte, alsook geschriften van zuiver letterkundigen aard. Het meest bekende van deze laatsten, zijn Emblematum libellus, is herhaalde malen afzonderlijk gedrukt, en in het Fransch vertaald door J. Lefebvre (1536), door Aneau (Lyon 1549), en door Claude Mignaut (1584).
