markgraaf van Brandenburg, geb. 1106, zoon en opvolger van Otto den Rijke, graaf van Ballenstadt en Aschersleben, die 1123 stierf, en van Eilica, de oudste dochter van Magnus van Saksen den laatsten hertog uil het geslacht derBillurigen. Keizer Lotharius begiftigde hem in 1125 mei de Lausitz als leengoed.
In 1133 werd hij markgraaf van de noordelijke Marke. in 1138 bekwam hij het hertogdom Saksen, doch kon zich daar tegen Hendrik den Trotsche niet staande houden en moest zich vergenoegen met het markgraafschap Noord-Saksen, en het zwabische aartskamerheeren-amt. Na den vruchteloozen opstand der Wenden in 1157, nam hij tegen dezen de strengste maatregelen, maakte vele veroveringen op hen en vulde hunne daardoor ontvolkte woonplaatsen aan met Vlamingen; zoodoende stichtte hij de marke Brandenburg, waarvan hij de eerste markgraaf werd. Met zijne gemalin deed hij eene bedevaart naar Palestina, van waar bij in 1159 terugkeerde. In de laatste jaren hield hij zich bezig met de uitroeijing van de wendische taal en de invoering van het Christendom, en stierf 1170 te Ballenstadt, waar hij ook begraven is.Albrecht de Trotsche
markgraaf van Meissen, oudste zoon van markgraaf Otto den Rijke, zette den laatstgenoemde, die de Mark op zijnen tweeden 2oon Diederik wilde doen overgaan, in 1188 op het slot Döben bij Grimma gevangen, doch moest hem op bevel van keizer Frederik I in vrijheid stellen, waarop in 1189 te Wurtzburg eene schikking werd getroffen. Toen hij na zijns vaders dood, 18 Februarij 1190, de regering aanvaard had, noodzaakte hg de monniken te Altenzella tot de teruggave van eene door zijnen vader aan hen in bewaring gegevene groote som gelds. Zijnen broeder Diederik bragt hij herhaaldelijk in het naauw, doch werd na diens huwelijk met Jutta van Thuringen door hem geslagen. Ook met keizer Hendrik VI kwam hij in oneenigheid en deed eene vergeefsche reis naar Italië, om hem te sussen. In zijn land teruggekeerd, stierf hij 21 Junij 1195, op den weg tusschen Meissen en Freiberg, plotseling tengevolge van vergif. Men beweert, dat zijne weduwe Sophia spoedig daarna den zelfden dood is gestorven. De monniken, die hem haatten, hebben een niet onpartijdig oordeel over hem geveld. Hij werd in de regering opgevolgd door zijnen broeder, Diderik den Bedrukte.
