Haematemesis. Het uitgebraakte bloed is in sommige gevallen afkomstig uit neus, keel of slokdarm (eerst ingeslikt en in de maag gekomen, later uitgebraakt); meestal komt het uit de maag zelf. De maagbloeding kan veroorzaakt zijn door een zware kneuzing, drinken van bijtende vergiften, verwonding, maagzweer, stoornissen in den bloedsomloop (stuwing) bij hart-, long- of leverziekten en door ziekten, die in het algemeen bloedingen veroorzaken, b.v. bloedvlekziekte, gele koorts, e. a.
Het uitgebraakte bloed is in den regel door het maagsap bruin gekleurd en daardoor te onderscheiden van het helroode bij bloedspuwing. Een gedeelte van het in de maag aanwezige bloed wordt meestal verwijderd met de ontlasting, die daardoor teerachtig zwart gekleurd wordt. Bij de belangrijke bloedbraking doen zich verschijnselen van collaps voor. De behandeling bestaat in absolute rust, ijs op den buik (geen ijs slikken!), eenige dagen onthouding van voedsel (zoo noodig voeding per clysma), daarna melkdieet; toediening van bloedstelpende middelen: aluin, adrenaline, ergotine, gelatine, enz. In sommige gevallen is chirurgisch ingrijpen noodzakelijk.
