Een onoverkomelijke of onoverbrugbare kloof, een niet te overwinnen verschil tussen mensen, in situatie, opvatting e.d.
Kloof is in het Nederlands vooral in de figuurlijke betekenis bekend, wat vanuit de natuurlijke gesteldheid van Nederland wel te verklaren valt. In de bijbel wordt de kloof eveneens een enkele maal genoemd in deze ruimere betekenis. De onoverkomelijke kloof is te vinden in een gelijkenis in Lucas 16:26, waar aartsvader Abraham vanuit de hemel spreekt tot een rijke man in de hel. Deze rijke had zich tijdens zijn leven niets van het lot van de armen aangetrokken, ook niet van dat van de arme Lazarus, die nu wel in de hemel was. De rijke man had van de hellestraf niet veel geleerd, want hij vroeg Abraham om Lazarus naar hem toe te sturen om hem wat water ter verkoeling te brengen. Abraham wijst hem af met de woorden: ‘Kind, herinner u, hoe gij het goede tijdens uw leven hebt ontvangen en insgelijks Lazarus het kwade; nu wordt hij hier vertroost en gij lijdt pijn. En bij dit alles, er is tussen ons en u een onoverkomelijke kloof, opdat zij, die vanhier tot u zouden willen gaan, dit niet zouden kunnen, en zij vandaar niet aan onze kant zouden kunnen komen’ (Lucas 16:25-26, NBG-vertaling). De oudere vertalingen hebben een grote kloof: groote klove (Statenvertaling, 1637), grote clivinge Liesveldtbijbel, 1526), de Leidse vertaling (1899-1912) breede kloof, de recente NBV (2004) wijde kloof.
Bijbelcitaat: NBG-vertaling (1951), Lucas 16:26. En bij dit alles, er is tussen ons en u een onoverkomelijke kloof.
Gebruiksvoorbeeld: Den Haag, 27 dec. ‘Tegenstellingen uit de strijd van weleer mogen niet een onoverkomelijke kloof in onze tijd blijven. Op gebroken pijlers kunnen we geen bruggen bouwen.’ Dit zei koningin Beatrix in haar traditionele kersttoespraak op Eerste Kerstdag. (NRC, dec. 1994)
Gebruiksvoorbeeld: De onoverbrugbare kloof tussen de wereld van het kind en die van de volwassenen is al vaker, al héél vaak een thema geweest. (Tubantia, 7-9-1985)
