Cherubijn, engel van de tweede rang, die het Paradijs bewaakte en afgebeeld werd als bewaker van Gods troon in tabernakel en tempel; (fig.) op een cherubijn of engel lijkend persoon.
De vorm cherubijn is ontstaan doordat cherubin in de Vulgaat of cherubim in de Statenvertaling, beide meervoudsvormen, als enkelvoud werden opgevat (zie ook Serafijn). Later gebruikte men vooral in bijbelvertalingen de vorm cherub. Cherubijntje kennen wij uit het beroemde gedicht van Vondel, die zo zijn gestorven zoontje aanspreekt, in de bekende voorstelling van een overleden kind als engeltje.
Bijbelcitaat: Rijmbijbel (1271), v. 793-95. Voert paradys sette onse here / Cherubyn die den duuel keere / dat hire nemmermeer in vaert. (Voor het paradijs zette onze Heer cherubijnen neer, die de duivel moesten tegenhouden, zodat hij er nooit meer in zou gaan.)
Bijbelcitaat: Statenvertaling (1637), Genesis 3:24: Ende hy dreef den mensche uyt: ende stelde Cherubim tegen ’t Oosten des hofs Eden.
Gebruiksvoorbeeld: Op de cd-verpakking staat Terence Trent d’Arby afgebeeld als een overjarige cherubijn, met donzige vleugels en een in extase verkerend engelengezicht. (NRC, apr. 1995)
