Wat is de betekenis van Cherubijn?

cherubijn - Zelfstandignaamwoord 1. (Jiddisch-Hebreeuws) engel Woordherkomst Herkomst: Hebreeuws (vernederlandste vorm)

Cherubijn, engel van de tweede rang, die het Paradijs bewaakte en afgebeeld werd als bewaker van Gods troon in tabernakel en tempel; (fig.) op een cherubijn of engel lijkend persoon. De vorm cherubijn is ontstaan doordat cherubin in de Vulgaat of cherubim in de Statenvertaling, beide meervoudsvormen, als enkelvoud werden opgevat (zie ook Serafijn)....

Cherubijn (hebr. lichtengel), is de eerste triade van engelen, de thronen, cherubijnen en serafijnen, is God het meest nabij. De cherubijnen bekleden de tweede rang na de serafijnen en worden afgebeeld als een hoofd met vier of zes vleugels; als zodanig zijn zij niet te onderscheiden van de serafijnen. Cherubijnen zijn blauw of geel. Volgens Genesi...

In de bijbel meerdere malen genoemd, zonder een duidelijke omschrijving. In de Middeleeuwen afgebeeld als een blauwe engel met vier of zes vleugels die met ogen bezet zijn. Vanaf de Renaissance afgebeeld als een hoofd met vleugels. Een putto wordt ook wel cherubijn genoemd. Zie serafijn.

Engelen voorgesteld als kinderen ieder met vier vleugels, vertegenwoordigen de hemelse sferen. De vleugels zijn het symbool van hun goddelijke opdracht. Een cherubijn met in de hand een witte duif is het symbool voor de ziel die opstijgt (vliegt) naar God. Het komt veel voor op protestantse kindergraven. zie ook: duif.

(cherub) engel; bovennatuurlijk wezen (bijb.)

een van de negen → Koren der Engelen. In het Oude Testament worden zij genoemd als begeleiders en dienaren Gods, als wachters bij heilige plaatsen.

m. (-en), 1. hemeling, engel van de tweede rang, na de serafijnen komende; 2. aanvallig kind.

m. cherubijnen, cherubijntje (Hebr. vlammenbode, d. i. schitterende engel, engel van de 2de rang, na de serafijnen); cherubijntjes v. Rubens, (ch = scherpe g).