Wat is de betekenis van Trein?

1) (2005) (politie/ onderwereld) serieverkrachting. Ook wel gangbang of ploegen*. • (Elsevier, 17/12/2005: Van aanlopen tot zwijntjesjager) • (Paul Van Hauwermeiren: Bargoens zakwoordenboek. 2011) • (Paul van Hauwermeiren: Bargoens. Vijf eeuwen geheimtaal van randgroepen in de Lage Landen. 2020) 2) (1977) (wielr.) achter elk...

trein - Zelfstandignaamwoord 1. (spoorwegen) een rij wagons die door een krachtvoertuig (bijvoorbeeld een locomotief) voortbewogen wordt ♢ Er reizen dagelijks veel mensen met de trein. Woordherkomst Ontleend aan het Franse train, dat uiteindelijk teruggaat op het Latijnse werk...

trein - zelfstandig naamwoord 1. voertuig dat over rails rijdt van het ene station naar het andere ♢ we gaan met de trein naar Amsterdam 1. hem van de trein halen [ophalen als hij aankomt] ...

Trein - het peloton of een groep achterblijvers in bergetappes (vgl. bus en duiven). 'De trein leiden': het peloton aanvoeren. Fr. mener le train. 'De blauwe trein': zie blauw. 'De goede trein pakken, missen': wel of niet in de goede ontsnapping zitten, zich kunnen losmaken van het peloton. Vgl. Fr. prendre (attraper) le bon wagon, se placer dans u...

Een trein is een beweging voor het vervoer van reizigers of goederen, of de overbrenging van leeg materieel, met een bepaalde infra inzet volgens een gepland tijdschema. Een trein wordt geïdentificeerd met een treinnummer en t.b.v. de unieke identificatie van het grensverkeer met België aangevuld met twee treinletters. Een trein doorloopt (normalit...

Een trein is materieel of samenstelsel van materieel, bedoeld om als eenheid over het spoor te rijden.

trein: groep achter elkaar rijdende renners, meestal van hetzelfde team.

Wielerpeloton: ‘de trein leiden’. De blauwe trein: benaming voor de koppels in de zesdaagse. Jelle was de proloogspecialist en moest meerijden in de trein voor Van Poppel. (Vrij Nederland, 20/01/1990) Dat treintje - wielerjargon voor renners die vaart maken en de kopman uit de wind houden - bestond bij Quickstep gisteren uit Servais Knaven, Wouter...

(de; -en) 1 - keihard achter elkaar rijdende rij renners van één ploeg, die bv. hun sprinter voor de finishlijn optimaal willen lanceren: een treintje formeren, opzetten. 2 - groep renners, peloton: in de goede trein zitten, meegegaan zijn in de juiste, vaak beslissende ontsnapping.

In de uitdrukking ‘de trein naar Brussel nemen en in Schaarbeek uitstappen’: voor de definitie zie ‘voor het zingen* de kerk uitgaan’.

Trein - wielerpeloton. De blauwe trein: benaming voor de koppels in de zesdaagse. Jelle was de proloogspecialist en moest meerijden in de trein voor Van Poppel. Vrij Nederland, 20-01-90 knecht; gangmaker voor andere wielrenners. Ik wil ook wel werken voor de ploeg, maar ik ben er niet meer om voor anderen alleen maar trein te spelen. Elsevier, 07...

1. de (goede) - missen, zijn kansen (op succes) missen. In wielerslang echter ‘niet in de goede ontsnapping zitten; zich niet kunnen losmaken van het peloton’. Overigens gebruiken wielrenners de trein wel meer als metafoor: de blauwe trein ‘ben. voor een groep renners in de Europese zesdaagse’; de trein leiden ‘het peloton aanvoeren’. Vanderaerden,...

zie tram.

Het woord trein is al heel oud. Het is het Franse train dat werd overgenomen in de oorspronkelijke betekenis: gang, beweging (être en train is: aan de gang zijn). Dan gaat het woord betekenen: duur, tijdsverloop. In een tekst van 1701 lezen wij over ‘een werck van langen treyn en aessem’. Vervolgens wordt trein gebruikt voor: voor...

m. (-en), 1. combinatie van legereenheden met een tactische opdracht (zgn. gevechtstrein) of een logistieke opdracht (zgn. verzorgingstrein); (België) coll. alle logistieke middelen op de verschillende echelons vanaf de bataljons (zgn. gevechtstrein of veldtrein); 2. spoortrein, een reeks spoorwagens door een locomotief voortgetrokken: zijn t...

s., trein.

m. (-en), 1. (thans w.g.) stoet, sleep (van mensen), gevolg: de vorst sleepte een trein bedienden mede; de jongeliên, welke den trein aanvoeren (Potgieter); 2. (mil.) al wat een leger nodig heeft om de krijgsbehoeften te vervoeren, tros; 3. (mil.) enige stukken geschut met al wat er toe behoort, meest in samenst., b.v. bele...

heten in het leger de voertuigen- en autocolonnes, met het daarbij behorend personeel, welke dienen tot vervoer van al datgene wat nodig is om de gevechtsvoering en het onderhoud der troepen te velde mogelijk te maken. Eertijds vormden de omvangrijke weinig beweeglijke legertreinen een ernstige belemmering voor een vlotte oorlogvoering. Met het doo...

m. -en, treintje; Fr. train (v. Lat. trahere = trekken): 1. rij, sleep, gevolg: een lange trein van pelgrims; een trein van bedienden; 2. mil. stukken geschut enz. en de bedienende manschappen; ook: legertros: een artillerietrein; een pontontrein, pontonstukken met de pontonniers; een hospitaaltrein; 3. reeks van wagens, voortgetrokken door een loc...

legertros, afdeeling die belast is m/h medevoeren of aanvoeren v. alles, wat het leger te velde noodig heeft.