Wat is de betekenis van tand?

tand - Zelfstandignaamwoord 1. (anatomie) een hard, wit voorwerp in de mond, meestal in 2 horizontale rijen aanwezig (één in elke kaak) en algemeen gebruikt om te eten 2. (techniek) een meestal scherp uitsteeksel aan voorwerpen (bijvoorbeeld aan zaag|zagen of tandwielen) tand - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tege...

tand - zelfstandig naamwoord 1. hard wit uitsteeksel in boven- en onderkaak ♢ met zijn tanden beet hij in de appel 1. hem aan de tand voelen [ondervragen] 2. tot de tanden gewap...

tand: onderdeel van een kettingblad.

Elk van de kleine botjes met tandglazuur (tandemail) erop die je in een horizontale rij in je beide kaken hebt om mee te bijten en voedsel te kauwen. Een kies is een tand met meer bobbels. De tandarts noemt alle tanden en kiezen bij elkaar ‘de gebitselementen’. Tanden zijn nodig om voedsel fijn te maken om zo de vertering te vergemakkelijken. Ieder...

uitstekend, puntig onderdeel van een versnellingsblad: een tandje bij, meer, hoger, lager, minder, terug zetten, een tandje bij steken, schakelen naar een grotere, kleinere versnelling, (ook fig.) een extra inspanning doen, er een schepje boven op doen, of juist minder inspanning doen, ‘gas’ terugnemen.

in België ook: kies.- een tandje bijsteken, een extra inspanning doen. We moeten een tandje bijsteken want in onze meerjarenplanning staat zwart op wit dat wij op het einde van deze legislatuur in totaal voor minstens vijftien kilometer voetpaden moeten hersteld of aangelegd hebben. - LN, 01-02-2003. - iemand een tandtrekken, &l...

Waar komt de uitdrukking iemand aan de tand voelen vandaan? a uit de paardenhandel b uit de tandartspraktijk c van een middeleeuwse martelmethode.

Om niet geheel duidelijke redenen hebben tanden vaak de symbolische betekenis van vitaliteit, voortbrenging, potentie en sperma. In antieke sagen kunnen uit uitgezaaide draketanden gewapende mannen opgroeien; tanden hadden occulte betekenis.

tand - Hard uitsteeksel van gemineraliseerd of deels gemineraliseerd weefsel dat wordt gevormd in de kaken van dieren; door de opbouw te onderscheiden van ander been.