Wat is de betekenis van Tandarts?

Iemand die een universitaire opleiding in de tandheelkunde heeft afgerond en die als tandarts in het BIG-register staat ingeschreven.

academisch gediplomeerd tandheelkundige. iemand die op grond van een academische graad bevoegd is de tandheelkunde te beoefenen; ook: beroep van tandarts. Voorbeelden: Poets en floss daarom regelmatig en bezoek je tandarts twee keer per jaar voor controle. Je kunt altijd contact opnemen met je tandarts of mondhygiënist voor inst...

Een tandarts is iemand die gespecialiseerd is in de tandheelkunde en in die hoedanigheid problemen verhelpt die te maken hebben met het gebit. De problemen met het gebit hebben voornamelijk te maken met de tanden, kiezen en het tandvlees. Alle werkzaamheden zijn gericht op het verhelpen van die problemen. Een tandarts vult bijvoorbeeld gaatjes in t...

Persoon die met goed gevolg een universitair tandartsexamen heeft afgelegd en is ingeschreven in het register van tandartsen van de Geneeskundige Hoofdinspectie van de Volksgezondheid.

tandarts - zelfstandig naamwoord uitspraak: tand-arts 1. dokter die problemen aan je gebit verhelpt ♢ de tandarts vulde het gat in de kies Zelfstandig naamwoord: tand-arts de tandarts de...

Kinderen zijn doodsbang voor de tandarts. Een jong kind zal op een dag ook naar de tandarts moeten, maar gelukkig zijn kinderen van nature niet bang voor de tandarts. Zij weten nog niet dat hij je soms pijn moet doen als er gaatje gevuld moet worden. Een kind heeft daarom nog geen reden om er niet heen te willen. Maar ben je zelf bang voor de tanda...

iemand die aan een universiteit de studie in de tandheelkunde heeft voltooid. Onder dentist verstond men iemand die zonder universitaire studie op grond van een examen bevoegd geacht werd beperkte tandheelkunde uit te oefenen. Het examen kan sedert 1939 niet meer worden afgelegd. De tandarts behandelt tand-, mond- en kaakziekten; zie ook mondhygi&e...

tandedokter.

is in Nederland de enige bevoegde tot het uitoefenen der tandheelkunde.