Wat is de betekenis van dwaas?

...

...

I. bn. bw. (dwazer, -t), 1. (van personen) zonder verstand, onverstandige, ergerlijke of gekke dingen doend of zeggend: de wijze en de dwaze maagden; dwaze ouders-, ben je dwaas? antwoord om een uiting of voornemen met kracht te verwerpen; je zult toch zo dwaas niet zijn (dat je het doet); — tussen mal en dwaas zijn,...

dwaas - Zelfstandignaamwoord 1. (scheldwoord) iemand die onverstandig denkt en/of handelt ♢ De dwaas maakte veel lawaai op de markt dwaas - Bijvoeglijk naamwoord 1. onverstandig, gek ♢ De dwaze man deed veel onverstandige dingen zoals schelden...

dwaas - bijvoeglijk naamwoord 1. waar je om moet lachen ♢ hij doet altijd zo dwaas! 2. wie een gebrek aan gezond verstand heeft ♢ het is nogal dwaas om zomaar in de gracht te springen ...

iemand die zich dwaas gedraagt. ‘Sta! gij dwaas!’ zeide de Pater, hem met eene forsche vuist terug houdende: ‘gij zijt immers te ver gegaan om terug te krabben.’ (Jacob van Lennep, De pleegzoon, 1833) Een oprechte dwaas moet niet hopen dat hij triomfeert alleen maar omdat hij oprecht is. (Gerrit Komrij, Verzonken boeken, 19...

dwase; dwaser, onverstandig, erg dom; sot, gek; dwase, iem. wat bespotlik onverstandige dinge doen.

1. s., dwaes, wanwize, gek, malappe. 2. adj. & adv., dwaes, mâl, ûnwiis wanwiis, sljocht, sinleas; zich — aanstellen, healwiizje; dwaze jongen, sljochtmis.

...