Wat is de betekenis van dof?

I. DOF (-fen), 1. m., niet helder klinkende slag of stoot; zachte stoot, duw met de vuist; 2. v., (naaisterst.) ingehaalde en daardoor bolstaande strook op een mouw of rok; soms ook in rozetvorm : dofjes op een japonlijf; ook : hoofd je, opstaande kant: dofjes op de mouwen, op een gordijn. II. DOF bn. bw. (-fer, -st), 1. niet o...

(19e eeuw) (Ned-Indië, sold.) soort straf, zie citaat. • De dof, naam voor de 2e klas van discipline, omdat de blinkende knopen overtrokken waren. (J.J.M. van Dam: 'Jantje Kaas en zijn jongens,' Tijdschrift voor Indische Taal-, Land- en Volkenkunde, 1942-1948) • Je werd geplaatst in de tweede klasse van disciplin...

dof - Bijvoeglijk naamwoord 1. zonder weerschijn, zonder glans (van oppervlakten) ♢ Na lang poetsen kregen de doffe schoenen hun glans terug. 2. niet helder en met weinig hoge tonen (van geluiden), maar wel luid ♢ We horen een dof gerommel in de verte....

dof - bijvoeglijk naamwoord 1. niet helder klinkend ♢ ik hoorde een doffe bons 2. zonder glans ♢ de verf is helemaal dof geworden 3. stilletjes, niet levendig ...

dof

dof - Met een dof, glansloos oppervlak. Gebruik 'plat' voor twee-dimensionale beelden zonder ruimtelijke eigenschappen en voor gekleurde vlakken zonder variatie.

dowwe; dowwer, flou; vaag; lusteloos; effens.

ad). & adv., dof; (van geluid), domp, dompich; — geluid maken, dompe.

1 m. doffen (zacht klinkende slag, duw, stoot; pof; Z.-N. harde duw); 2 bn., bw.; doffer, -st (1 niet-glanzend; mat; niet licht, helder, door damp enz. verduisterd; 2 van geluiden: niet luid klinkend; gesmoord; 3 lusteloos, onverschillig): 1 een doffe lijst; iets - maken; haar oog stond -; 2 een - gemompel, een - gekerm; - bonzen; 3 een doffe be...