Wat is de betekenis van Bek?

(1240) (inf.) mond: 'Hou je -.' Amsterdamse studententaal (maar verouderd) is: 'Bek stijf!' (zie citaat 1897). Eveneens in het Zuid-Afrikaans (zie Jean Branford: A Dictionary of South African English. 1987). 'Een bek als een hooischuur': een grote mond. Al bij Samuel Coster, Spel van Tiisken vander Schilden, vs. 1037: `Een mont, ghelijck een deur...

bek - Zelfstandignaamwoord 1. (anatomie) snavel van vogels ♢ De eenden eten het kroos met hun bek. 2. (anatomie) mond van dieren ♢ De hond draagt de puppies in zijn bek. 3. (dysfemisme) mond van een mens ♢ De vent heeft ee...

Bek - slangterm voor 14 gram heroïne.

bek - zelfstandig naamwoord 1. mond van een dier ♢ ik mocht onze hond niet in de bek kijken 1. breek me de bek niet open! [daar zou ik heel wat slechte dingen over kunnen vertellen] ...

bek [inlandse wijkmeester]. Is niets dan het naar het Maleise klankstelsel vervormde wijk van wijkmeester.

(de, -ken) in België ook: gaspit, pit van een gasfornuis, golf in het haar.

Boogvormig stuk aan de bovenzijde tussen lange en korte hoek van het zeil.

De verwensing krijg een (idiote) houten bek! is typisch Haags. Vgl. Bral e.a. (r998). Als wij van iemand zeggen dat hij een houten kop heeft, bedoelen wij daarmee dat betrokkene te veel gedronken heeft en barst van de hoofdpijn. Hout in combinatie met het vulgaire bek zal zoiets betekenen als ‘uitgedroogd, zijn sap...

I. Pit (van een gasfornuis). Gasvuur (aardgas), 3 bekken met oven, Gents Adv. 12/8/1976. Of we nu het grootste fornuis met vier «bekken» zouden kopen of het goedkoper model met drie, Vrouw en Wereld nov. 1977, p. 22. Sam.: gasbek (zie ald.). II. Ter aand. van een beurtelings stijgende en dalende lijn; zoveel als:...

s., bek; (mond), gaffel, waffel; bek af zijn, it, de ein yn ’e bek hawwe, skjin oan ein, yn ein, moard-ôf, bek-ôf wêze, it skjin wei hawwe.

m. (-ken), 1. snavel (van vogels); 2. mond, muil (van dieren) : de kat had een muis in haar bek; — zacht, hard in de bek, van paarden gezegd: al of niet gemakkelijk te besturen; — van honden noemt men een zachte bek, het zacht aanpakken van levend of dood wild; — een paard de bek af rijden, buiten adem ; — hij heeft het end...

Mond, die duidelijk zegt, wat je onaangenaam is.

m. bekken (1 snavel van een vogel; 2 mond. muil van andere dieren; 3 plat: mond van een mens, in uitdr.; 4 bij werktuigen: wat zekere overeenkomst met een bek vertoont): 1. de bek van een kemphaan; 2. de bek van een leeuw, een hond, een paard; zegsw. z. paard; 3. hou je bek; een grote bek hebben; dat is geen spek voor uw bek, dat is te goed, te moo...

m. (-ken; -je) [Kelt. ~ Lat. Beccus] I. Eig. 1, mond van een vogel : de van een haan. 2. Uitbr. a. muil van andere dieren : de van een hond, een leeuw, paard. b. Gemz. mond van een mens ; een grote hebben; zijn niet opendoen. Gez. een grote opzetten, hard beginnen te schreeuwen; iemand de snoeren, hem doen zwijgen; zij heeft haar -je tot haar diens...

m. (-ken), 1. snavel (van vogels); 2. mond, muil (van dieren): de kat had een muis in haar zacht, hard in de bek, (van paarden gezegd) al of niet gemakkelijk te besturen; van honden noemt men een zachte bek, het zacht aanpakken van levend of dood wild; een paard de bek afrij den, buiten adem; hij heeft het end in de bek, is geheel buiten adem, is...

staat in verband met bikken — pikken, stooten, hakken, ook eten; vgl. steenen bikken. Vgl. ’t Mnl.: .,Een vogel sat ende bicte met sinen bec op enen boem” (= boom).

1) Algemeene naam van het orgaan bij de dieren dat met den mond bij den mensch overeenkomt: het woord wordt ook in een aantal platte uitdrukkingen gebruikt; bekje wordt ook schertsenderwijze gebezigd. 2) Naam van verschillende werktuigen of gedeelten daarvan, meestal van zoodanige die uit twee armen of deelen bestaan welke tegen elkaar geklemd kunn...

BEK, m. (-ken), snavel (van vogels); mond, muil (van dieren); een paard den bek af rijden; — zacht, hard in den bek, van paarden gezegd, die zich al of niet gemakkelijk laten besturen; — hij heeft het end in den bek, is geheel buiten adem, is doodop; — (spr.) een gegeven paard moet men niet in den bek zien, men moet geene aanmer...

Bek, m. (-ken), snavel; een paard den - afrijden; zacht in den -; (fig). - af zijn, vermoeid zijn; § houd je -, wees stil.