Wat is de betekenis van bekaaid?

bekaaid - Bijvoeglijk naamwoord |bekaaide|bekaaider|bekaaidere|bekaaidst|bekaaidste|part=bekaaids|partcomp=bekaaiders}}

beskaamd, teleurgestel.

adj., bikaeid.

bn., 1. (vero.) niet vers meer: bekaaide vis ; 2. (gew'.) beduusd, verlegen : er bekaaid van staan ; 3. er bekaaid afkomen, er slecht afkomen, de kous op de kop krijgen ; bekaaid uitkomen, bedrogen; 4. (gew.) bekaaid zijn, in de war; 5. (gew.) verkeerd in ’t alg. : een bekaaide zomer, als ’t veel regent: — een bekaaide kam...

bw. (verlegen en vernederd, beschaamd; Z.-N. dronken): ergens bekaaid afkomen.

bn. en bw. (-er, -st) [msch. ~ kaal] 1. gebarsten door te lang buiten water te hebben gelegen : een – schip. 2. bedorven ; -e vis. 3. slecht: ergens af komen. 4, beschaamd : staan.

bn., er bekaaid af komen, er slecht afkomen, de kous op de kop krijgen; uitkomen, bedrogen.

bekaaid - beschaamd, bedrogen;„er bekaaid afkomen”: er slecht afkomen; teleurgesteld worden.

...