Vele planten vormen kleurstoffen, die gebruikt kunnen worden voor het verven van materialen (hout, weefsels, garen, porselein, enz.). Ze worden niet alleen gevormd in bloemen en bladeren, maar soms ook in de stengel of in de wortel.
Van oudsher heeft men getracht deze kleurstoffen uit de plant te isoleren en als verfstof te gebruiken. Dit is aanleiding geweest tot het opzettelijk kweken van gewassen om in de behoefte aan verfstoffen te voorzien. Een bekend vb. daarvan is de meekrap-cultuur. Andere v.g. zijn Alkanna (rood, wortel), Bixa (oranjerood, voorn. zaadhuid), Carthamus (rood, bloem), Crocus (saffraan, stempel), Curcuma (geelwortel), Indigofera (blauw, blad) enz. Hoewel voor bijzondere doeleinden en bij primitieve volken nog steeds in gebruik, gaat de betekenis toch sterk achteruit. De natuurlijke verfstoffen zijn grotendeels vervangen door kunstmatige, vooral gewonnen in de teerstofindustrie (z. ook Verfhout .