1. (landb. Het inzaaien van een gewas, de ondervrucht (dat zich daartoe moet lenen), onder een ander sneller opgroeiend gewas, gewoonlijk met de bedoeling, dat het zich na het oogsten van de dekvrucht snel zal kunnen ontwikkelen.
Men kan hiervoor b.v. gebruik maken van klaver, wikken, serradella onder b.v. graan.2. (bosb.) O. of onderplanting. Cultuur onder opgaand bos, met als doel een verjonging te bereiken, voordat de oude opstand wordt geveld. O. kan ook uitsluitend dienen om door de menging van het afval de strooiselvertering te verbeteren. In het laatste geval gebruikt men bij voorkeur schaduw verdragende soorten met een groot reproductievermogen, zodat zij ook in.o.m. als hakhout kunnen worden geëxploiteerd.