Plaatselijke afkoeling tot onder 0°C, meestal beperkt tot een vrij dunne laag vlak bij de grond, terwijl de temp. van de lucht (op 2,20 m hoogte) niet onder 0° daalt. Soms ook daalt alleen het oppervlak van bladeren e.d. beneden 0°C.
De plaatselijke afkoeling is een gevolg van uitstraling van het aardoppervlak gedurende de nacht. De temp. kan onder daarvoor gunstige omstandigheden dalen tot enkele graden onder nul.De meeste kans op n. is aanwezig bij heldere hemel en weinig wind. Bewolkte hemel vermindert de uitstraling, door de wind wordt de koude lucht gemengd met de warmere lucht uit hogere lagen. De terreingesteldheid, de grondsoort en de vochtigheid van de bodem spelen een voorname rol. Koude lucht is zwaarder dan warmere lucht en stroomt af naar de laagst gelegen delen van het terrein; zelfs zeer geringe hoogteverschillen kunnen van belang zijn voor het optreden van n. Hoe beter de structuur van de grond, hoe meer kans op n.; grond met goede structuur bevat naar verhouding meer lucht dan grond met slechte structuur en daarmee wordt de toevoer van warmte uit de diepere grondslagen geringer. Hoe vochtiger een grond hoe beter de warmtegeleiding.
