(1857-1927) was een Deens bioloog, hoogleraar in de plantenphysiologie te Kopenhagen; vooral bekend geworden door zijn baanbrekende onderzoekingen op het gebied van de erfelijkheid. In 1903 verscheen zijn w-erk Ueber Erblichkeit in Populationen und reinen Linien.
Ein Beitrag zur Beleuchtung schwebender Selektionsfragen, met als uitgangspunt de variabiliteit en erfelijkheid van de zaadgrootte bij bonen. Hij schreef een veelgebruikt leerboek (1905 in het Deens, 1909, 1913 en 1926 in het Duits: Elemente der exakten Erblichkeitslehre) en voerde de thans algemeen gebruikte begrippen: populatie, zuivere lijn, genen, genotype en phaenotype in.