Droog worden. Grond droogt in, wanneer de verdamping (evaporatie en transpiratie: de neerslag en de capillaire opstijging van water overtreft.
Hoe verder de indroging vordert, hoe sterker het resterende water aan de grond gebonden blijkt te zijn. Bij een bepaald vochtgehalte voor zand 1- 3%, voor zware klei en veen 10-30%) bevat de grond nog slechts water, dat zo sterk gebonden is, dat de planten het niet meer aan de grond kunnen onttrekken. De planten gaan dan verwelken. Door rechtstreekse verdamping (evaporatie: kan de grond daarna nog water verliezen. Ernstige vormen kan deze indroging aannemen, indien zij zo ver gaat, dat de grond daardoor het vermogen verliest om gemakkelijk weer water op te nemen. Dit kan bij bepaalde veengronden, z.g. irreversibel indrogende gronden, voorkomen (vgl. Turf). De landbouwkundige gebruikswaarde gaat door dit indrogen sterk achteruit. Langdurige bevochtiging kan de grond veelal weer in een normale toestand brengen.
